पदांचा गाथा - वारां प्रमाणे धूपार्तिची सरणी

॥ आरती ३ ॥

मंगलमूर्तिराजा नमियेला देव मनोमय एकचित्ते ॥ ऐसा धरुनिया भाव मोरया प्रसिध्द हा ॥ त्रयलोकींचा राव पुरवितो मनकामना ॥ कैवल्य-उपाव जय देवा विघ्नराजा ॥१॥ नमो गौरीआत्मजा आरती ओवाळीन ॥ पावे चिंतिल्या काजा जय देवा विघ्नराजा ॥ध्रु०॥ अहो एकदा जाऊ यात्रे ॥ एकदंत हा पाहू येउनि मयुरपुरी ॥ अहो येऊनि ब्रह्मादिक ॥ हरिहर हा राहे येउनि नाही जाणे ॥ येथे धरिला ठाव ॥ जय० ॥२॥ अहो ॠध्दिसिध्दि फळदायक ॥ देवा तूचि गा होसी रक्षुनी चरणाप्रती ॥ भय नाही तयासी रौरव कुंभीपाकी ॥ भुक्ति मुक्ति तयसी रक्षूनि शरणागता ॥ विघ्नराज तू होसी ॥जय०॥३॥ अहो चिंतिल्या चिंतमणी फळ इच्छिलें देती चौव्दारी कष्ट१ करीती ॥ एक कामना ध्याती चहुं युगी तूचि देवा ॥ आदि वेदशास्त्रासि चतुर्मुखी वर्णी ब्रह्मा ॥ कामधेनु आमुचि ॥जय० ॥४॥ अहो तरुण वृध्द बाळ महाद्वारी धावता तत्काळ सिध्दी त्यासी ॥ भक्तवत्सल होसी तारक पूर्ण ब्रह्म ॥ दृष्टि पाहे तूं आतां त्रयलोकी तुचि देवा ॥ कल्पवृक्ष तू दाता ॥जय० ॥५॥ अहो मोरया दास तुझा विप्र कुळीं उत्तम मानसी नामे तुझे ॥ तया पावले वर्म म्हणुनी या विश्‍व मुखी ॥ पूर्ण पाहता ब्रह्म महाराज देव धन्य ॥ नाही जाणता नेम ॥ जयदेवा० ॥६॥
१ खेंटा

॥ पद ३६ (माहेर) ॥
(माहेर)

अहो माहेर हो माझें ऐका हो सजणी ॥ अहो गाईन मी तेही हो वेळोवेळां ॥ अहो सिद्धि बुद्धि माता गणराज पिता ॥ (देवा) षडानन चुलता हो आहे मज ॥२॥ अहो आजा महादेव अहो आजी ती भवानी ॥ नारद हा मुनि हो मातुळ हो ॥३॥ अहो मातामह माझा हो ब्रह्मदेवजाणा ॥ अहो कश्यप हा मामा हो आहे मज ॥४॥ अहो लाभ लक्ष दोन्ही बंधू हे साजिरे ॥ अहो काशिराज तिसरा हो आहे मज ॥५॥ अहो भ्रूशुंडि हे ऋषि (देवा) मुद्गल महामुनि ॥ अहो मोरया गोसावी हो भक्त जाणा ॥६॥ अहो अनंत हे भक्त हो असतिल देवराया ॥ तयामाजी सिद्ध हो हेचि जाणा ॥७॥ अहो चिंतामणीदास हो हेचि हो मागत ॥ जन्मो जन्मीं हेचि हो देई मज ॥८॥

॥ पद ३७ (सासुर) ॥
(सासुर)

अहो सासुर हो माझें हो ऐका हो साजणी (देवा) ॥ त्याचि (मोरया) हेचि परी मी सांगतसे ॥१॥। अहो निर्दय दादुला हो काम हाचि दीर ॥ क्रोध हचि भाव हो आहे मज ॥२॥ अहो आशा तृष्णा दोन्ही जावा ह्या अनिर्वाच्या ॥ अहो (मोरया) यांचा हाचि संग हो नको मज ॥३॥ अहो लोभ हा सासुरा हो निंदा हेचि सासू ॥ यांचे हेचि संगे मी त्रासलीसे ॥४॥ अहो म्हणोनियां छंद हो माहेरी लागला ॥ अहो जाईन मोरेश्वरा मी आजि तेथे ॥५॥ अहो तेणे संग तुटती (हो) गणराज देखुनी ॥ अहो (मोरया) सुख तेचि पावें हो जन्मोजन्मीं ॥६॥ अहो तेथें असतील हो सिद्धी बुद्धि माता ॥ माझा भेटेल हा पिता हो गणराज ॥७॥ अहो तेणें सुख वाटे देवा मज हें बहुत (देवा) मज हें बहुत ॥ माझ्या प्रपंचाचें दुःख हो जाय तेव्हां ॥८॥ अहो ऐसे हे सासुर हो गाई (देवा) चिंतामणी ॥ एक (मजला) मोरया वाचोनी हो नाहीं कोणी ॥९॥

(चिंचवडच्या चौथ्या द्वारयात्रेतून परतताना ३६ व ३७ या दोन पदांनी सुरवात करावी.)

॥ पद ३४ ॥

॥ पद ३४ ॥

पाहतां त्रिभुवनी हो दुजा न देखो नयनी ॥ एका मोरया वाचूनि हो मोक्षदाता ॥१॥ अहो येई तूं मोरया हो त्रैलोक्यविसावया ॥ जडजीव तारावया हो तूंची (हाची) एक ॥२॥ अहो अकळु नकळू बा आहेसी सत्यलोकीं ॥ नवल अवतार मृत्युलोकी त्वां धरीयेला ॥३॥ अहो मूषक - वाहन हो देव देखिले गहन ॥ महाविघ्नविध्वंसन१ हो गणराज (मायबापा) ॥४॥ अहो परशु अंकुश करी बा घेउनियां झडकरी ॥ आपुले ब्रीद साच करी हो गणराज (महाराज) ॥५॥ अहो मोरया गोसावी हो मोरया गोसावी देव योगिया गहन ॥ त्यांचे (यांचे) हृदयी संपूर्ण हो नांदतसे ॥६॥

१. महाविघ्ननाशनु.

॥ पद २४ ॥
वाट मी पाहतों रे (देवा) मोरया रे तुझी ॥ तूंचि विश्रांती रे माझिये मायबापा ॥१॥ तुजवाचोनी सोय रे मज नाहीं रे दुसरी ॥ झणी धरिसी अंतर हो (दीन) नाथ बंधु ॥२॥ भेटी बहु दिवस जाहले देव कोठे स्थिरावले ॥ (वाट) पाहतां श्रमले हो नेत्र माझे ॥३॥ चरणी ब्रीदाचा तोडरू रे हा तुझा हो बडिवारू ॥ (माझा) देहभाव निर्धार हा तुझे पायी ॥४॥ मोरया गोसावी हो योगिया हो लीन ॥ भेटी दिधली आलिंगुनिया गणराजा (महाराजा) ॥५॥

॥ पद ५२ ॥

मोरेश्‍वरी आहे माझा मायबाप ॥ (माझा) तयासि निरोप हो सांगा वेगी ॥१॥ तुझे भेटीची आरत ॥ वेगी पुरवी मोरेश्‍वरा ॥ (मोरेश्‍वर) एक वेळा माहेरा मज नेई बापा ॥२॥ मज दिधले असे दुरी ॥ माझे निष्ठुर सासुरी ॥ (माहेश्‍वरा) त्यांच्या घरच्यांनी थोर कष्टविले ॥३॥ मज करिती सासुरवास ॥ निरंतर किती सोसूं ॥ (मोरेश्‍वरा) मजलागि उदास तूं नोहे देवा ॥४॥ देवा तूं उदास होसी ॥ दु:ख सांगू कोणापासी ॥ (माय) बाप सखा होसि रे तूंचि माझा ॥५॥ म्हणूनि येतों काकुलती ॥ वेगी पावे मंगलमूर्ति ॥ (मोरया गोसावी) तुज प्रति विनवितो आहे ॥६॥

॥ पद ५६ ॥
खेळया

मयूरपुर क्षेत्री एक आहे दाता ॥ तेथे चला जाऊं आता रे ॥ दृढ भजन तुम्ही करा लवकरी ॥ चुकविल तो संसारी रे ॥ एकभाव धरूनी कामना टाकूनी पहा तया गणपती रे ॥ धावुनी जाऊ तयाच्या ठायां तेथे नांदे (घेई) विसावा रे खेळया ॥ १ ॥ तुष्टेल तो देईल बहुत होईल प्राण्या तुझे हित रे ॥ दुष्टपणाची होईल धुणी न करिसी तप दान व्रत रे ॥ न करावा सोस प्राण्या मायेच्या फुकट पडशील फासारे ॥ तुझेच हित सांगतो बापा मोरेश्वर ध्यायी आतां रे खेळया ॥ २ ॥ नामाविण तुज कसे करमते दिवस गेले तुझे व्यर्थ रे ॥ मीतूपणाची करावी सांडी कमक्रोध नाडिले रे ॥ देहे अहंकार टाका लवकरी याचा संग नका धरूं रे ॥ याचेने संगे होईल पतन म्हणून टाकी निरसून रे खेळया ॥ ३ ॥ मनोवृत्ति तुझी होती चंचल काय त्वां विचारिलें हित रे ॥ विचारी मना कोठुनी आलों कुठवर आहे जाणे रे ॥ ऐसा विचार तू विचारी मना त्वरित ध्यायी गजानना रे ॥ तयाचे भजन तुम्हीं करा लवकरी संसार तुमचा तारी रे खेळया ॥ ४ ॥ भाद्रपदमासी जाऊं यात्रेसी ॥ शरण जाऊ विघ्नेशी रे ॥ विघ्नेश भजन ज्या प्राण्या घडलें ॥ तयाचे सार्थक झालें रे ॥ भजना तुम्ही अंतर न करावा संसार तुमचा नोव्हे रे ॥ चिंतामणी म्हणे मज जोडी झाली गणराज पाउले रे खेळ्या ॥ ५ ॥

॥ पद १५ ॥

भोगविलास

माझ्या स्वामीचे भोगविलास रे ॥ चला जाऊ पाहू त्या मोरयास रे ॥ चारी दिवस चरणीं करुं वास रे ॥ दर्शन झालिया पातका होईल नाश रे माझ्या स्वामीचे ॥ध्र०॥१॥ रत्नजडित मुकुट शोभिवंत रे ॥ स्वामी माझा बैसला देउळांत रे ॥ मोरया गोसावी पूजा करीतो रे ॥ त्यांचे हृदयी नांदतो सतत रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥२॥ एके नारी ती पूजा घेऊनी हाती रे ॥ एके नारी आणिल्या पुष्प याती रे ॥ चंपक बकुले मोगरे मालती रे ॥ महाराजांची पूजा बांधिती रे ॥माझ्या स्वामीचे॥३॥ बावन चंदनाची शोभिवंत उटी रे ॥ नवरत्नांचा हार शोभे कंठी रे ॥ मृगनाभीचा टिळकू लल्लाटी रे ॥ गोरा सेंदूर झळकतो भ्रूकुटीं रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥४॥ जाई जुई आबया नागचाफे रे ॥ परिजातक कमळें शोभती घोप रे ॥ भक्त भ्रमर हो‍उनी जाताती झोपी रे ॥ सदा आनंद मोरयाचे कृपे रें ॥ माझ्या स्वामीचे ॥ ५॥ भक्तजन द्वारें करावया जाती रे ॥ स्वामी माझा उभा तो देउळांत रे ॥ अमृतदृष्टी करुनी न्याहाळितो समस्त रे ॥ त्याचे कृपेनें भाग शीण जातो रे माझ्या स्वामीचे ॥६॥ भक्त भद्र त्यांची द्वारें करिती रे ॥ मोरया गोसावी दिंडी घेउन हाती रे ॥ भाग्यवंत तेथे हरीकीर्तन गाती रे ॥ सकळ जन तेथें लोटांगणी येती रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥७॥ तिन्ही द्वारें करुनि मुक्ताईस जाती रे ॥ मुक्ताबाई वंदोनिया महाद्वारा येती रे ॥ पंचतत्वांच्या आरत्या ओवाळिती रे ॥ त्याची तत्काळ प्रसन्न गणपती रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥८॥ ऐसा आनंद होतसे मोरेश्वरी रे ॥। मोरया गोसाव्यांचा खेळत असे घरी रे ॥ भक्तजनासी प्रसाद देतो झणी रे ॥ निजभक्ता देई परिपूर्ण परी रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥ ९॥

॥ पद ६४ ॥

अहो चला रे सखयांनो ॥ जाऊ मोरेश्वरा ॥ पाहू त्या सुंदरा मोरयासी ॥१॥ आम्ही गेलो मोरेश्वरा ॥ देव देखिला मोरया ॥ सेंदूर डवडविला घवघवीत ॥२॥ अहो घवघवीत रूप ॥ रूप देखिलें (पाहिलें) म्यां डोळा ॥ त्याच्या पाया वेळोवेळा लागू आता ॥३॥
अहो आता एक करु ॥ जाऊ मोरेश्वरा ॥ त्याचे ध्यान धरू रात्रंदिवस ॥४॥ अहो रात्रंदिवस जप ॥ जप करू मोरयाचा ॥ सकळ सिध्दींचा (बुध्दीचा) हाचि दाता ॥५॥ अहो दातारू आमुचा ॥ होशिल (मोरेश्वरा) विघ्नहरा ॥ लिंबलोण करा मोरयासी ॥६॥ अहो मोराया हो माझी ॥ माझी मंगलाची निधी ॥ त्रिभुवन वेधी लावियेलें ॥७॥ अहो लावियेले आम्हां ॥ आपुली ही सोय ॥ मोरया गोसावी दास तुझा ॥८॥

॥ पद १८ ॥

कां बा रुसलासी कां बा न बोलसी ॥ निष्ठुर झालासी तूं कां बा मजसी ॥ तूं बा न बोलसी आतां काय करू ॥ बहुत श्रमलों कोणीकडे जाऊ ॥१॥ बहुत अपराध किती काय सांगू ॥ संख्या नाही बहुत अन्याया ॥ जरी धेनू टाकी वत्सलासी ॥ तेणें आस करावी कवणाची ॥२॥ ऐसी उपमा तुज काय सांगू किती ॥ व्यापक आहेसी तूं बा मंगलमूर्ती ॥ दुष्ट भोग आहेत प्रपंची ॥ सोडवी आतां मज चुकवी यातायाती ॥३॥ किती भोग भोगू मी येरझारा ॥ कृपा (दया) करी तू माझी बा लवकरी ॥ आता भोग हे किती म्या भोगावे ॥ विनंती करितो तुज ऐकभावे ॥४॥ मन (चित्त) वेधलें एका धरदारीं ॥ मोहापाश तोडावा लवकरी ॥ पुत्र कलत्र धन हें नलगेची ॥ जोडी द्यावी आपुल्या (चरणांची) पायांची ॥५॥ ऐसी करुणा तुज भाकितों दयाळा ॥ आस पुरवी तूं माझी एक वेळा ॥ आस तुझी बा लागली बहुत ॥ अंगीकार त्वां केला पूर्वीच ॥६॥ बहुत अन्याय क्षमा करी मज । कोप न धरी तूं विनवितो तुज ॥ तू जरी कोपलासी जावे कवणापाशी ॥ मायबाप सखा (स्वामी) माझा होसी ॥७॥ मोरया गोसावी जोडले (आम्हासी) भक्तांसी ॥ ते तूं एकरूप भासले मनासी ॥ विनवी दास म्हणे चिंतामणी तनुमन वेधले तुझ्या बा चरणीं ॥९॥

॥ पद १९ ॥

अतिकाळ झाला येथे ॥ मूळ पाठवी लवकरी ॥ प्राण माझा स्थिर नाही ॥ अहो आणिक एक नवल झाले ॥ विपरीत देखिले स्वपन ॥ निर्गुणरूप सदोदित ॥ मूर्ति देखिल (पाहिली) मनोमय ॥ विस्मित झाले मन माझे ॥ नोळखे भ्रांतीचा समावेश ॥ भेट देई वरदमूर्ति ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥१॥ पूर्व जन्म रे (जन्मीचे) संचित ॥ प्रारब्धाची कोण गती ॥ देव (मोरया) भेटला अवचित ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥ध्रु०॥ अहो आणिक एक नवल झाले ॥ सकळा देवांचे एकरूप ॥ मन माझे स्थिर नाही ॥ कोठे (पहावा) ओळखावा हा देव ॥ भ्रांतिरूप शरीर माझें ॥ विषय करिती चेतना ॥ मन माझे पांगुळ हो ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥२॥ अहो ऐसे देवा काय केले ॥ उदंड गाइले स्वपन ॥ प्रपंचाची कोण गती ॥ सूत्रधारी रे कवित्व करी ॥ नेणती बा कोणी देही ॥ वेगी (मूळ) पाठवी लवकरी ॥ मुळविण नये बापा ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥३॥ मोरया गोसावी अवधारी ॥ विनंती माझी परीस देवा ॥ सुख पावलो भक्‍तीचे ॥ भक्‍तीलागी कृपा करी ॥ ऐसे संचित पूर्वीचे ॥ निर्माण तूचि जाणा ॥ कृपा (दया) करावी लवकरी ॥ वेगीं मूळ पाठवावें ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥४॥

॥ पद २० ॥

बाळसंतोष (मोरया गोसाव्यांचा)

आम्हा एकदा मोरेश्वरा ॥ दान देई तू सत्वर ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ निरसी दुष्ट (दुस्तर) हा संसार ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१॥ प्रपंचि शिणलो बहुत देवा ॥ काही न घडे तुझी सेवा ॥ बाबा बाळसंतोष. ॥ ऐसा अपराधी मी देवा ॥ बाबा बाळसंतोष ॥२॥ ऐसा अपराधी मी तुझा जन्मोजन्मी ॥ नाही घडले रे स्मरण नामी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ नको कोप रें धरूं स्वामी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥३॥ तुजविण नाही देव दुजा ॥ हेचि सत्य रे गणराज ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ चुकवी भव रे मायापाश ॥ बाबा बाळसंतोष ॥४॥ भवसागर तरावया ॥ उपाय नाम हे मोरया ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ करी मज रे पूर्ण दया ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ ५ ॥ तुझे दयेवीण जन्म काय ॥ जैसा प्राण रे विण देह ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ माझा देह रे लावी सेवे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥६॥ जरी देवराया कृपा करिसी ॥ मग सार्थक जन्मासी बाबा बाळसंतोष ॥ नको चाळवू जीवासी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥७॥ माझे पदरीं नाही पूर्वसंचित ॥ पुरवी माझे रे मनोरथ ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ तुझे नाम रे दीननाथ ॥ बाबा बाळसंतोष ॥८॥ दीननाथ नाम हे सत्य करावें ॥ दीनरंक रे उद्धरावे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ आपुले प्रेम रे मज द्यावे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥९॥ तुझे प्रेम जया लाधले ॥ ते हो संसार चुकले ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ त्यासी पुन्हां रे नाहीं येणें ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१०॥ मोरेश्वरा तूं माझें सर्व तप जाण ॥ न सोडी तुझे बा चरण ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ ऐसा निश्चय सत्य जाण ॥ बाबा बाळसंतोष ॥११॥ म्हणोनिया प्रेम द्यावें झडकरी ॥ दास मोरया विनंती करी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ दीनरंका रे (रंक दीनासी) उद्धरी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१२॥ बाबा बाळसंतोष ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ दीनरंका रे (दीनरंकासी) उद्धरी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥

॥ पद २१ ॥

अहो कलियुगामाजी एक ॥ मयूर क्षेत्र बा ठाव ॥ अहो मोरेश्वर दाता जाण ॥ दीनरंकेचा राव ॥ अहो एच्छिले फळ देतो आहे ॥ मोक्षपद ऊपाव ॥ १ ॥ माझ्या मोरयाचा (मोरोबाचा) धर्म जागो ॥ ध्रु. ॥ अहो चौऱ्यांशी बा लक्षगांव ॥ पंथ अवघड भारी ॥ अहो तितुकाही उल्लंघूनी ॥ वास केला मयूरपुरीं ॥ अहो चुकतील यातायाती ॥ तरतील भवसागरी ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ २ ॥ माझा मोक्षदाता तूंचि एक म्हणूनी शरण रिघालों ॥ अहो कलवृक्ष देखोनियां ॥ परम सुख पावलों ॥ अहो विश्रांती बा थोर झाली ॥ भक्तिदान लाधलों ॥ मा. मो ॥ ३ ॥ माझा देह हा पांगुळ हो ॥ बापा आलो तुझिया ठाया ॥ अहो कृपा (दया) दृष्टी पाही मज ॥ शरण तुझिया पायां ॥ अहो कृपाळू (दयाळू) बा तारी वेगीं ॥ भक्त (दीन) वत्सल देवराया ॥ माझ्या मो. धर्म जागो ॥ ४ ॥ अहो अनंत रुपें अनंत नामें ॥ तेथें वर्णावे (बोलावे) काय ॥ अहो योगियांचा निदिध्यास ॥ मोरया गोसावी ध्याये ॥ अहो युगानुयुगी जोडी झाली ॥ विघ्नहराचे (मोरेश्वराचे) पायी ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ याचे चरणी लक्ष लागो ॥ याची सेवा मज घडो ॥ याचे ध्यान हृदयीं राहो ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ ५ ॥

॥ पद ६९ ॥
(एकादशीस म्हणावयाचे पद)

माझी मयुरपुरी हीच पंढरी ॥ नाम गर्जे अंबरी ॥ध्रु०॥ माझी विठ्ठलमूर्ती देवळांत ॥ शोभे शेदुरचर्चित ॥ अहो दुर्वांकुर तुळसी दळ ॥ शोभे शिरीं अद्‍भुत ॥माझी म. ॥१॥ आहे शुंडादंड कटीवरी ॥ शोभे हाताच्या परी ॥ भक्‍तिभाव दृढ धरी ॥ पाय तया विटेवरी ॥ माझी म. ॥२॥ अहो रुक्‍मिणी राधा सिध्दी बुध्दी ॥ वरी चवऱ्या ढाळिती ॥ अहो नित्य भेटि देउनिया ॥ दिधली भक्‍तांच्या आधि ॥ माझी म. ॥३॥ ब्रह्म कमंडलू भीम गंगा ॥ गणेशतीर्थ चंद्रभागा ॥ अहो तेहतिस कोटी देव येती ॥ नित्य स्नानाच्या योगा ॥ माझी म. ॥४॥ अहो भैरव भाई पुंडलीक ॥ कल्पवृक्ष कळंबक ॥ अहो विघ्नेश्‍वर दास बोले ॥ सूक्ष्म गाईचा (पाईचा) रक्षक ॥ माझी मयुरपुरी हीच पंढरी ॥ नाम गर्जे अंबरी ॥५॥

॥ लळीत ६ ॥

पूजा अवसर झाला ॥ विघ्नराज संतोषला ॥ तुम्ही चलावे चलावे ॥ सुखे शेज-मंदिरासी ॥ ध्रु० ॥ मंचक घातला सुंदर ॥ वरि पासोडा पितांबर ॥ तु० च० ॥२॥ वरि सुमनाचे अरूवार ॥ वरि पहुडले विघ्नहार ॥ तु० च० ॥३॥ सिध्दी बुध्दि दोही हाती ॥ विंझणवारे जाणविती ॥ तु० च० ॥४॥
मोरया गोसावी दातार ॥ चिंतामणी दिधला वर ॥ तुम्ही चलावे चलावे ॥ सुखे शेज मंदिरासी ॥५॥

॥ आरती शुक्रवारची ॥

सज्‍जन मुनिजन योगी ध्याती निजचित्ती ॥ चित्तातीत होऊनि अनुभव भोगिती ॥ स्वानंद अनुलक्ष्य लक्षती सद्‍अवृती ॥ व्यक्‍ताव्यक्‍तरूपी जय ब्रम्हामूर्ति ॥ जयदेव जयदेव जय विद्याधीशा ॥ अनुभव पंचारतीं ओवाळू धीशा ॥ जयदेव ॥ ध्रु०॥ सृष्टीमाजि लोक बोलती गौरीज ॥ पाहता केवळ ब्रम्ह अवतरले सहज ॥ म्हणऊनि सहचराचरी साधिती निज काज ॥ ऐसा परात्पर हा विघ्नराज ॥जयदेव०॥२॥ सकळा देवांमाजि तू वक्रतुंड ॥ दोषच्‌छेदन कामी होसी प्रचंड ॥ ध्यानी अवलोकिता पूर्ण ब्रम्हांड ॥ शास्त्रादिक शोधिता निगमागम कांड ॥ जयदेव०॥३॥ सुखसाधन मनमोहन फणिभूषणधारी ॥ हरनंदन सुरवंदन अघकंदनकारी ॥ मयूरवाहन पावन नयन - त्रयधारी ॥ सादर वरद भक्‍ता होय विघ्नहारी ॥जयदेव०॥४॥ गुरवरकृपा-योगे दिसे अभेद ॥ पाहतां सर्वांठायी हा मूळकंद ॥ पठण करितो योगी निज चतुर्वेद ॥ विनवी चिंतामणी निजभावे वरद ॥ जयदेव०॥५॥

आरती शेवट

(या आरतीचे वेळी श्रीमहाराज यांनी पंचारती ओवाळावयाची असते)

झाली पूजा उजळू आरती ॥ भक्‍तिभावें पूजा करु विघ्नेशी ॥ पूजेचा आरंभ करितो कुसरी ॥ कैसी पूजा तुझी न कळे अंतरी ॥ १ ॥ जयदेब जयदेव जय (श्री) मंगलमूर्ती ॥ भक्‍तिभावे तुझे चरण ह्रदयी ॥ जयदेव ॥ध्रु०॥ उजळिले दीप मनोमानसी ॥ सुखे निद्रा (मोरया) करी तू मंगलमूर्ती ॥ पूर्व पुण्य माया रचिली कुसरी ॥ भक्‍तिभावें तुज धरिले अंतरी ॥ जयदेव०॥ २ ॥ प्रपंचाची गती न कळे लौकिकी ॥ किती भोग भोगू विपरीत ध्याती ॥ म्हणुनी तुज शरण येतो (आलों) प्रतिमासी ॥ ऐसा भक्तिभाव निरोपी तुजसी ॥ जयदेव० ॥ ३ ॥ समर्थासी बोलणे नकळे मतीसी ॥ ऐसा सदोदित देखिला भक्‍तिसी ॥ मोरया गोसावी म्हणे तुजसी ॥ टाकिले वनवासी कणवाचे व्दारी ॥ जयदेव०॥ ४ ॥ अर्चन करूनि तुम्हा केली आरती ॥ सुखे निद्रा (मोरया) करी तू मंगलमूर्ती ॥ जयदेव जयदेव जय (श्री) मंगलमूर्ती ॥ भक्‍तिभावें तुझे चरण ह्रदयी ॥ जयदेव जयदेव ॥५॥