निवेदन
पदांचा गाथा - २१ पदांच्या धूपार्तिची सरणी / Padancha Gatha - 21 Padas Dhooparti
श्री गणेशाय नम: ॥ श्रीमोरया आदि अवतार तुझा अकळू कऱ्हे पाठारीं ब्रह्मकमंडलु गंगा ॥ रहिवास तये तीरी ॥ स्नान पै केलिया हो ॥ पापताप निवारी मोरया- दर्शन ॥ देवा मोरया- दर्शन ॥ जन्म मरण पै दूरी जयदेवा मोरेश्वरा ॥१॥ जय मंगलमूर्ती आरती चरणकमळा ॥ ओवाळू प्राणज्योति जयदेवा मोरेश्वरा ॥ ध्रु० ॥ अहो सुंदर मस्तकीं हो ॥ मुकुट दिसे साजिरा विशाळ कर्णव्दये ॥ कुंडले मनोहर त्रिपुंड्र टिळक भाळीं ॥ अक्षता तेजस्वर प्रसन्न मुखकमल ॥ देवा प्रसन्न मुखकमल ॥ मस्तकीं दूर्वांकुर जयदेवा मोरेश्वरा ॥ जय मं० ॥२॥ अहो नयने निर्मळ हो ॥ अति भोवया सुरेख एकदंत शोभताहे ॥ जडिली रत्नें माणिक बरवी सोंड सरळ ॥ दिसती अलौकिक तांबुल शोभे मुखी ॥ देवा तांबुल शोभे मुखी ॥ अधर रंग सुरेख जयदेवा मोरेश्वरा जय मं ० ॥३॥ चतुर्भुजमंडित हो शोभती आयुधें करीं ॥ परशु कमळ अंकुश हो मोदक पात्रभरी ॥ अमृत फळ नागर सोंड शोभे तयावरी ॥ मूषक वाहन तुझे ॥ देवा मूषक वाहन तुझे ॥ लाडू भक्षण करी ॥ जयदेवा मोरेश्वरा जय मं० ॥४॥ नवरत्न कठीं माळ ॥ यज्ञोपवीत सोज्वळ ताइत मिरवतसे ॥ तेज ढाळ निर्मळ जाई जुई नाग चाफे ॥ पुष्पहार परिमळ चंदन कस्तुरी हो ॥ देवा चंदन कस्तुरी हो ॥ उटी घेऊन परिमळ ॥ जयदेवा मोरेश्वरा जय मं० ॥५॥ अहो प्रसन्न दिसे दोंद ॥ तयावरी नागबंध सर्वांगि सेंदुर हो ॥ वरि मिरवे सुगंध नाभिमंडळ सुरेख ॥ विद्दा करिती आनंद कटिसूत्र शोभताहे ॥ देवा कटिसूत्र शोभताहे ॥ मेखळा कटिबंध ॥ जयदेवा मोरेश्वरा जय मं ० ॥६॥ सुकुमार जानु जंघा पवित्र चरण- कमळ वर्तुळाकार घोटी ॥ टाचा दिसे सोज्वळ पाउले काय १ वर्णू ॥ अंगुलिका सरळ नखि चंद्र मिरवतसे ॥ देवा नखि चंद्र मिरवतसे ॥ भ्रमर घेती परिमळ जयदेवा मोरेश्वरा जय मं० ॥७॥ अहो चरणी तोडर वाकि ॥ अदुंनाद साजिरा रत्नसिंहासनि हो ॥ ओवाळू विघ्नहरा देईल भुक्ति मुक्ति चुकतील येरझारा ॥ गोसावी दास तुझा ॥ मोरया गोसावी दास तुझा ॥ ओवाळू विघ्नहरा जयदेवा मोरेश्वरा ॥ जय मंगलमूर्तीआरती चरण-कमळा ॥ ओवाळूं प्राणज्योति जयदेवा मोरेश्वरा ॥८॥
१ कुंकुवर्णे
पूजेचा आरंभ मांडिला भक्तांनी ॥ उशीर तू न लावी येई धावोनी ॥ उदास देवा त्वा न धरावा चित्ती ॥ लडिवाळ तुझे मी येतो काकुलती ॥१॥ जयदेव जयदेव जय जय हेरंबा स्वामी हेरंबा ॥ ॥ लवकर यावे स्वामी वेगि यावे पूजाआरंभा ॥ सोडून निरगुंठी चरणा झाडीन पाया लागेन ॥ पंचप्राण ज्योती तुज ओवाळीन ॥ ध्रु०॥ दीनवचने परिसोनि वेगे उठिला ॥ मूषक सिद्ध करुनि आरुढ पै झाला ॥ रत्न सिंहासनी येऊन बैसला ॥ थोर भाग्य (पुण्य) माझे आनंद झाला ॥ जय० ॥२॥ आणुनि धूपदीप तुज दाखविला ॥ खिरापति नैवद्य तुज समर्पिला ॥ याचे भक्षण करी गणपती ॥ अनाथ तुझे मोरया (देवा) येतो काकुलती ॥जय ॥३॥ षड्रस पक्वान्नें आणिक फल जाती१ ॥ काय न्यून तूज म्हणे मंगलमूर्ति ॥ त्रयोदशगुणी तांबूल मुखी सेवाजी ॥ दक्षिणा अल्प म्या ठेविली देवाजी ॥जय०॥४॥ घेउनी निरांजन तुज ओवाळीन ॥ मंत्रयुक्त पुष्पांजली तुज समर्पीन ॥ त्राहे त्राहे म्हणूनि चरणा (पाया) लागलो ॥ क्षमा करी अपराध तुज बोलिलो ॥जय०॥५॥ एक विनंती स्वामी तुज करितो ॥ तुझा नामघोष तुजपुढे गातो ॥ वेडे बागडे रंगी नाचतो ॥ परिस माझी देवा तुज विनवितो ॥जय०॥६॥ नेणो कळा कुसरी थोरथोरापरी ॥ नकळे मज काही बहुता प्रकारी ॥ वेडे आज्ञान तुजपुढे गाऊ ॥ आणिक चाड नाही तुजवाचोनी ॥जय०॥७॥ अनेक भक्त तुझे आहेत उदारा आहेत दातारा ॥ तयामाजी अज्ञान नमि मोरेश्वर ॥ वेडे अज्ञान म्हणे चिंतामणी ॥ परिस माझी देवा विनंती तव चरणी ॥ जय०॥८॥
------------------------------------------------------------------
१. याती
मंगलमूर्तिराजा नमियेला देव मनोमय एकचित्ते ॥ ऐसा धरुनिया भाव मोरया प्रसिध्द हा ॥ त्रयलोकींचा राव पुरवितो मनकामना ॥ कैवल्य-उपाव जय देवा विघ्नराजा ॥१॥ नमो गौरीआत्मजा आरती ओवाळीन ॥ पावे चिंतिल्या काजा जय देवा विघ्नराजा ॥ध्रु०॥ अहो एकदा जाऊ यात्रे ॥ एकदंत हा पाहू येउनि मयुरपुरी ॥ अहो येऊनि ब्रह्मादिक ॥ हरिहर हा राहे येउनि नाही जाणे ॥ येथे धरिला ठाव ॥ जय० ॥२॥ अहो ॠध्दिसिध्दि फळदायक ॥ देवा तूचि गा होसी रक्षुनी चरणाप्रती ॥ भय नाही तयासी रौरव कुंभीपाकी ॥ भुक्ति मुक्ति तयसी रक्षूनि शरणागता ॥ विघ्नराज तू होसी ॥जय०॥३॥ अहो चिंतिल्या चिंतमणी फळ इच्छिलें देती चौव्दारी कष्ट१ करीती ॥ एक कामना ध्याती चहुं युगी तूचि देवा ॥ आदि वेदशास्त्रासि चतुर्मुखी वर्णी ब्रह्मा ॥ कामधेनु आमुचि ॥जय० ॥४॥ अहो तरुण वृध्द बाळ महाद्वारी धावता तत्काळ सिध्दी त्यासी ॥ भक्तवत्सल होसी तारक पूर्ण ब्रह्म ॥ दृष्टि पाहे तूं आतां त्रयलोकी तुचि देवा ॥ कल्पवृक्ष तू दाता ॥जय० ॥५॥ अहो मोरया दास तुझा विप्र कुळीं उत्तम मानसी नामे तुझे ॥ तया पावले वर्म म्हणुनी या विश्व मुखी ॥ पूर्ण पाहता ब्रह्म महाराज देव धन्य ॥ नाही जाणता नेम ॥ जयदेवा० ॥६॥
१ खेंटा
प्रथम आरंभी ध्यातो चिंतामणि देव ॥ रहिवास मूळ गंगे ॥ कैसा सभवता हा वेढा ॥ जळचरे उल्हास देती ॥ मुक्ति द्यावया रहिवास ॥ जय जय विघ्नराजा ॥१॥ उग्र रूप रे स्वामी तुझे अरण्यात वास तुझा नाम चिंतामणि देव जय ॥ध्रु.॥ अहो सभवती तीर्थे भारीऽ ॥ पूर्वभागी रे सिद्धेश्वर प्रकट झाली भागीरथी ॥ तीर्थे काय रे वर्णू आता ब्रह्महत्या निरसती ॥ जय ॥२॥ अहो दक्षिण भागीं मोहनमायाऽ माता कृपाळू (दयाळू) जननी ॥ समस्ता मोक्ष देती ॥ रहिवास रे देवापाशीं ॥ जय ॥३॥ अहो पश्चिम भागी तीर्थ थोरऽ ॥ जग ध्याती रे मोहनमाया ॥ समस्ता सिद्धी देती ॥ प्रकट झाली रे मोरेश्वरी ॥ काय वर्णूं उत्तर भागी ॥ जननी (माता) खेळती कल्लोळी ॥ माता ते मोहनमाया ॥ समागमे रे ब्रह्मचारी सकळिक मिळोनिया ॥ ध्यातो चिंतामणी देव आरती उजळोनी ॥ छंदे नाच रे (आनंदे नाचे) गौरीबाळ मोरया गोसाव्याने ॥ चरण (पाय) धरिले देवाचे ॥ नुपेक्षिया भक्तालागी ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥४॥
(चिंचवडला पहिल्या द्वारयात्रेतून परतताना आणि बहुतेक मोठ्या धुपारत्यांना या पदाने सुरवात करावी.)
तिन्ही अक्षरांचे नाम तुम्ही म्हाणा रे वाचे म्हणा रे वाचे ॥ चुकतील भवबंधने दोष जाती जन्माचे ॥ जय जय मोरया ॥ माझ्या मोरया हो ॥ रंगा यावे हो माझ्या मोरया हो ॥ वाट पाहतो रे तुझी मोरया हो ॥ भेटी द्यावी हो माझ्या मोरया हो ॥ कधीं मज भेटसी रे बाप्पा मोरया हो । धावे धावण्या रे माझ्या मोरया हो ॥१॥ जय जय मोरया हो ॥ माझ्या मोरया हो ॥ ध्रु. ॥ अहो विघ्नेशाचें नाम तुम्ही करावा घोष करावा घोष ॥ नासती पातके दोष जाती भवक्लेश ॥ ज. मो. ॥२॥ अहो गजानन गजानन म्हणा रे मना म्हणा रे मना ॥ चुकतील भवबंधने तुज नाही यातना ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥३॥ अहो मयूरक्षेत्री कऱ्हे तिरीं रहिवास केला देवा रहिवास केला ॥ ध्यारे भक्त (दास) हो तुम्ही त्याचा सोहळा ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥४॥ जन्मोजन्मी दास तुझा आहे गणराजा दास आहे महाराजा ॥ आणिक दैवत आम्हा नलगे या काजा ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥५॥ अहो सेंदूर डवडविले रूप देखिलें डोळां रूप पाहिले डोळां ॥ कोटिसूर्य तेथे त्यांच्या लोपल्या कळा ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥६॥ अहो धावे धावे मोरया देई तू भेटी ॥ मजला देई तू भेटी ॥ अखंड नाम तुझे म्यां धरिलेसे कंठी ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥७॥ अहो मृत्युलोकीं कऱ्हे तीरीं रहिवास केला देवा रहिवास केला ॥ निजभक्ता (निजदासा) द्यावया मुक्तीचा सोहळा ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥८॥ अहो मुषकावरी आरूढ होऊनि येई लवकरी देवा येई लवकरी ॥ बहुत देवा शिणलो ये मी संसारीं ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥९॥ अहो चतुर्भुजमंडित रूप देखिले (पाहिले) नयनी ॥ हे मन वेधले तुझ्या बा चरणाजवळी१ ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१०॥ अहो परशु लमळ अंकुश घेऊनी (माझी) आली माउली ॥ हें मन वेधले तुझ्या बा चरणाजवळी ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥११॥ अहो गणनाथ म्हणा रे सदा म्हणा रे सदा ॥ भय नाही तुम्हासी यमाचे कदा ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१२॥ अहो मोरया गोसावी (देवा) तुज करितों विनंती ॥ तारी भक्ता (दासा) वेगें तू येई गणपती ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१३॥ अहो मोरया मोरया हो (देवा) जे भक्त ध्याती ॥ तयांच्या कामना पूर्ण शीघ्रचि होती ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१४॥ अहो जन्ममरण गर्भवास चुकविता नाहीं ॥ दुजा चुकविता नाहीं ॥ एक आहे हा (तो) त्राता गणराज पाही ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१५॥ अहो मेरया गोसावी यांचे (देवा) देहीं पै वासू ॥ द्वैत नाही तयासि हृदयी गणेश ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१६॥ अहो मयूरक्षेत्री कऱ्हे तीरी (देवा) रहिवासू केला ॥ भक्तिभाव देखोनिया चिंचवडी आला ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१७॥ अहो जपतप अनुष्ठान (देवा) नलगे साधन ॥ देई देवा मज तू हृदयी चरण ॥ ज. मो. ॥ मा. मो. ॥१८॥ दुष्ट भोग झाले (मोरया) मज न कळे गती ॥ देवा मज न कळे गती ॥ चिंतामणी दास तुझा करितो विंनती ॥ जय मो. ॥ मा. मो. ॥१९॥
१. देवाचरणी
॥ पद ३ ॥
ब्रम्हकमंडलू गंगा ॥ पवित्र पावन जगा ॥ तटी दक्षिणभागा मोरेश्वर ॥ जो पठिजे पुराणी ॥ आदि चिंतामणी तो पाहूं लोचनी धरणीवरी बाप ॥१॥ चला चला हो जाऊं ॥ मोरया पाहू ॥ अहो इच्छिले फळ देईल देव ॥ध्रु० भाद्रपद शुध्द चतुर्थीसी पोहा मिळाला यात्रेसी ॥ मोरया धरूनि मानसी गर्जताती ॥ करुनि भीमकुंडी स्नान ॥ निर्मळ होऊन मन ॥ देवदर्शना मग येती बाप ॥२॥ प्रथमता गवराई जननी ॥ तेथे वंदुनी आदिस्थानी ॥ मग प्रवेश भुवनी भैरवदेवा ॥ यथाशक्ति सेवा ॥ कुंभजासंभवा ॥ नमन देवराया ॥ तुज केले बाप ॥३॥ मग भीतरी प्रवेशती ॥ मंगल मूर्ति देखती ॥ अहो दंडवत१ जाती लोटांगणीं ॥ षोडश उपचारें पूजा ॥ करुनि विघ्नराजा ॥ आरंभ द्वाराचा तेथुनियां बाप ॥४॥ पूर्व द्वारासी जातां ॥ तेथें मांजराई माता ॥ अहो तिची पूजा करिता वेळो नलगे ॥ बरवी ते मोहनमाया ॥ पूजा करुनि पाया ॥ सवेंचि देवराया ॥ जवळी येती बाप ॥५॥ दक्षिण द्वारासी जातां ॥ तेथें आसराई माता ॥ अहो तिची पूजा करितां वेळो नलगे ॥ बरवी दीनदक्षा ॥ भक्ति करुन लक्षा ॥ सवेचिं कल्पवृक्षा ॥ जवळी येती बाप ॥६॥ पश्चिम द्वारासी जातां ॥ तेथें वोझराई माता ॥ अहो तेथे पंडुसुता श्रम हरला ॥ बरवी ते गिरिजा ॥ चरण करुनि पूजा ॥ सवेंचि विघ्नराजा ॥ जवळी येती बाप ॥७॥ पावतां उत्तरद्वार ॥ तेथे वेदमाता मनोहर ॥ अहो मुक्ताईची थोर करिती पूजा ॥ उल्हास होय जीवा ॥ तेथून घेती धांवा ॥ त्या होय विसावा ॥ मोरेश्वरी बाप ॥८॥ ऐसा अस्त न होता गभस्ती ॥ जे चारी द्वारें करिती ॥ अहो तें फळ पावती अभिलाषीचे ॥ मोरया गोसावी म्हणे ॥ मज आली प्रचीती ॥ म्हणुनि तुम्हाप्रति सांगतसे बाप ॥९॥ चला चला हो० ॥
१. दवडती
मज सुख पावलें हो ॥ मज सुख पावलें हो ॥ मोरया देखिला हो ॥ श्रम माझा हरला हो ॥ केलें विघ्नेशभजन ॥ तेणे नाशिलें मीतूंपण ॥१॥ यातायाती मी चुकलों ॥ चरणीं (पायी) तुझ्या विनटलों ॥२॥ घेतां नाम तुझे वाचें ॥ भय नाही रे दोषाचे१ (पापाचें) ॥३॥ न करतां तप२ तीर्थ ॥ कृपा केली गणनाथ ॥४॥ पूर्वपुण्य जोडी झाली ॥ भेटली गणराज माऊली ॥५॥ भाग्योदय थोर माझा ॥ शरण आलों मी गणराजा (महाराजा) ॥६॥ विनवी चिंतामणी दास ॥ अखंड देई भक्तिरस (प्रेमसुख) ॥७॥
१. काळाचे, २. तप दान तिर्थ
अकळु अवतार कऱ्हे पाठारी ॥ ब्रह्मकमंडलु गंगाऽ ॥ रहिवास तयें तिरीं ॥ भीमकुंड गणेशतीर्थ ॥ तेथिल महिमा थोर ॥ तेथें केलिया पै स्नानऽ ॥ कर्मा (दोषा) नाही ऊरी ॥१॥ जय जय जय जय जय जय लंबोदरा ॥ सकळा सिध्दीचा तूं दाताऽ होशील विघ्नहरा (मोरेश्वरा) ॥ ध्रु० ॥ तुझें केलिया भजन (पूजन) चुकतिल येरझारा । तूं हो भक्तजनवत्सलऽ कृपाळू (दयाळू) बा मोरेश्वरा ॥२॥ भाद्रपद शुद्ध चतुर्थीसी ॥ चारी द्वारें केलिया मुक्ति होय ॥ चारी दिवस उपवासऽ करोनियां चारि पाहे ॥ एक निष्काम करिती सायुज्यता होय ॥ एक कामना इच्छिती इच्छाफळ (पूर्वफळ) देत आहे ॥३॥ पूर्वद्वारीं ती मांजराई आदिशक्ति माया ॥ दक्षिणद्वारीं ती आसराईऽ भवानी मोहनमाया ॥ पश्चिमद्वारीं ती वोझराई माता वंदुनियां ॥ उत्तरद्वारीं होय मुक्तिऽ मुक्ताबाई देखिलिया (पाहिलीया) ॥४॥ महाद्वारी ती कृपाळू माता गवराई ॥ दृष्टिसन्मुख जननीऽ जवळी उभा भैरवभाई ॥ वृक्ष उत्तम वामभागीं आदिस्थान तये ठाई ॥ वृंदावनीचा महिमाऽ तो मी वर्णू (बोलू) काय ॥५॥ ऐसा परिवार सहित मयूरपुरी (गांवी) आहे ॥ भक्त येतील यात्रेसीऽ तयांचे चित्त (मन) पाहे ॥ मोरया गोसावी दास तूझा तुज नित्य (जवळी आहे) ध्याये ॥ प्रतिमासी दर्शनऽ लोटांगणी (येतो आहे) जाये ॥ जय जय ० ॥६॥
चरणी लावूनी तारी तूं कृपावंत (दयावंता) रे ॥ जडजीव तुज नेणती सर्वथा ॥ भूमिभार शरीर जाईल वृथा ॥ दीनवत्सल (भक्तवत्सल) तारी तूं गणनाथा रे ॥१॥ तुझे निजरूप लक्षिता नयनी ॥ महादोष हरती तत्क्षणी रे ॥ ॠषिमुनि ध्याती तुज लागोनि ॥ तुझे नाम दुर्लभ चिंतामणी रे ॥२॥ तुझ्या चरणी मज झाला विश्वास ॥ झणी धरशील मज तूं उदास रे । तुझे रुप (नाम) ध्यातो अहर्निशी ॥ चुकवी आयागमन तोडी पाशरे ॥३॥ अष्ट महासिद्धी वोळंगती तुझे पायी ॥ तुझा पार तो (तुझे गुह्य ते) बा न कळे वेदासी रे ॥ मोरया गोसावी योगी हा पुण्यराशी ॥ नामसंकीर्तन अखंड मानसी ॥ चरणी० ॥४॥
अहो गणराजचरणी माझे लुब्धलेसे मन ॥ पहावया निजरुप द्यावें भक्तीचे अंजन ॥ समदृष्टि झालिया जीवा होईल समाधान ॥ न बोले लटके विघ्नराजा तुझी आण रे ॥१॥ अहो मोरेश्वरभजनी प्राण्या कां रे न रमसी ॥ अहो दुर्लभ हा नरदेह देही हित का न विचारिसी ॥ अहो यातायाती भोगून व्यर्थ येरझार भागसी ॥ अहो त्यजुनी कामक्रोध शरण जाई सद्गुरुसी ॥२॥ अहो निरसुनि अहं सोहं विघ्नराजा (मोरेश्वरा) शरण जावें ॥ धर्म अर्थ काम मोक्ष सर्वांर्थी भजावे ॥ अहो जप तप अनुष्ठान न लगे साधन करावे ॥ अहो अखंड मोरेश्वरध्यान ह्रदयी धरावे ॥३॥ भजतां मोरेश्वर आम्हा देह सार्थक झाले ॥ अहो न करिता सायास आम्हा ब्रम्ह सांपडले ॥ मोरया गोसावी - गुरूकृपे आम्हा निजरूप जोडलें ॥ विनवी चिंतामणो गोसावी आम्हा निजसुख पावले हो ॥४॥
टीप - ’अहो’ हा शब्द प्रति साथीचे वेळी म्हणावा -
(टीप - प्रत्येक कडव्याची सुरूवात ’अहो’ ने करावी. )
सखि सांगे सखे प्रति (अहो) स्वप्न देखिले रात्री ॥ शेंदूरचर्चित मूर्ति देखिली डोळा बाप ॥ तयावरि पुसे बाळा (अहो) कैसा भासला डोळा ॥ तुजप्रति सांगे वेळो वेळा प्राणसखये ॥१॥ एकदंत लंबोदर (अहो) कासे पितांबर ॥ भाळी मनोहर शोभला टिळा (त्याचे) ॥ सुंदर नयन दोन्ही (अहो) कुंडले शोभती कानी ॥ रत्न (हिरे) माणिक जोडुनि माथा मुकुट शोभे ॥२॥ परशु कमळ करी (अहो) मोदक पात्रभरी ॥ अंकुश शोभे करी वरदहस्त (त्याचे) ॥ सर्वांगी सुगंध (अहो) दोंदावरीं नागबंध ॥ विद्या चतुर्दश आनंद करिती तेथे ॥३॥ जडित सुलक्षण (अहो) नवरत्न भूषण ॥ बाहु बहिवट कंकण शोभती करी ॥ नानापरिचे पुष्प जाति (अहो) जाई जुई शेवंती ॥ चाफे मोगरे मालती कंठी रुळती माळा ॥४॥ चरण वाकी तोडरू (अहो) घागऱ्या झणत्कारू ॥ तये ठायी आधारू भक्तजना बाप ॥ मोरया गोसावी दास तुझा (अहो) करितां देखिला पूजा ॥ देखूनि पुरला माझा मनोरथ बाप ॥५॥ ध्रु०॥
प्रथम नमू देव गणराजू ॥ देवी गौरीचा आत्मजू ॥ चतुर्भुज परशुध्वजू ॥ तो गणराज वंदू आतां ॥१॥ उपांग श्रुती टाळ मृदंग ॥ सारजा गायन करिती शुध्द ॥ तेणे रंग उडवी नानाविध ॥ गणराज (महाराज) माझा नृत्य करी ॥ २॥ साही राग छ्त्तीस भार्या ॥ आलाप करी सारजा माया ॥ धित् धित् धिम किटि नाचे गणराया ॥ रंग पहावया देव आले ॥३॥ ऐसा रंग बरवा वोजा ॥ प्रसन्न होई तूं विघ्नराजा ॥ मोरया गोसावी म्हणे दास तुझा ॥ गणराज (महाराज) माझा नुपेक्षी रे ॥४॥
प्रथम नमूं देव लंबोदरू ॥ जो ऋध्दिसिध्दीचा दातारू ॥ वेद श्रुति शास्त्रासि जो आधारू ॥ तो (महाराज) गणराज नमियेला ॥१॥ रंगी उभी सारजा घन ॥ पुस्तक वीणा करिं घेउन ॥ सानु सानु ध्वनी उमटति जाण ॥ गंधर्व गायन करिताती ॥२॥ तया माजी उभे नारद तुंबर ॥ मृदंग वाजती धिमि धिमि कार ॥ टाळांचा आहे महागजर ॥ रंगी मोरेश्वर (क्रिडताती) खेळताती ॥३॥ गणगायक नृत्य करीत ॥ धिमिधिमि भूमि दणाणीत ॥ गिरि गिरि गिरि भवरे देत ॥ थाक तोडि (तक तक) ताल छंद ॥४॥ ऐसे तांडव नृत्य मांडिले ॥ विमानी देव तटस्थ राहिले ॥ मोरया गोसावी योगी बोलिले ॥ रंगि भेटले गणराज (महाराज) ॥५॥
एक भाव धरुनि जाई तूं प्राण्या ॥ शरण जाई गजानना ॥ भवदु:ख तुझे होई नाशना ॥ मग मुक्तिपद जोडियेले ॥१॥ संसारा येउनी काय त्वां केले ॥ गणराजपाय अंतरले ॥ काय त्वां प्राण्या जोडियेले ॥ सारे तुझे जिणें वायां गेलें ॥२॥ माझें माझें करितां ठकलासि मूर्खा ॥ कोण तुज सोडवील दुःखा ॥ नाम एक तारील फुका ॥ उध्दरिले देखा कर्मसंगें ॥३॥ आपुले हितां तूं कारण ॥ एकनिष्ठ धरूनि मन ॥ वेगें तुझें होईल कर्मछेदन ॥ मग जन्म मरण नाहीं तुज ॥४॥ ऐसा एकजना उपदेश केला ॥ गणराज पायीं लक्ष तुम्ही लावा ॥ चिंतामणी म्हणे स्वामी माझा सेवा ॥ नाही तुम्हा भय यातायाती ॥५॥
आम्ही मोरयाचे वेडे नेणती ॥ वेडे बागडे नाम तुझें गाऊं देवा ॥ मोरयाचे वेडे नेणती ॥१॥ एक वर्णिती नानापरी ॥ आम्ही म्हणो मोरया तारी देवा ॥ मोरयाचे वेडे नेणती ॥२॥ एक वर्णिती नाना छंद ॥ आम्ही म्हणो शुध्द अबध्द देवा ॥ मोरयाचे वेडे नेणती ॥३॥ मोरया गोसावी तुझे वेडे ॥ रंगी नाचू लाडे कोडे देवा ॥ मोरयाचे वेडे नेणती ॥४॥
व्यर्थ प्रपंचीं गुतलों बहु (देवा) विषयानें वेष्टिलों ॥ (तुझिया) भजना अंतरलों मोरेश्वरा ॥१॥ बहु फार माया मज लागली या देहा ॥ (महाराजा) एकदा दीनराया मज कृपा करी ॥२॥ प्रपंच ही माया येथें देवा बांधलों दृढची ॥ (भजन) तुझें गा मजसी हो न घडेच ॥३॥ वेचिलें आयुष्य येथें न घडेचि साधन ॥ (माझें) चुकवी जन्ममरण गणाधीशा ॥४॥ तुझिया नामाची मज लागलीसे गोडी ॥ (भव) बंधन तूं तोडी हो (महाराजा) गणराजा ॥५॥ आहेसी कऱ्हेतीरीं होसी (देवा) भक्ता सहकारी ॥ (ध्यान) तुझें म्या अंतरी हो धरिलेसे ॥६॥ अहो कृपेचा सागरु होसी (देवा) भक्तांचा दातारु ॥ (महाराजा) एकदां पैलपार हो उतरी मज ॥७॥ अहो मोरया गोसावी मज जोडिला दातारू ॥ (महाराजा) तेणें मज वरू हो दिधलासे ॥८॥ अहो तूचि तूं एकचि प्रति देवा तुझ्या हो चरणीं ॥ (महाराज) आवडी नामाची मज लागलीसे ॥९॥ कृपा तूं करुनि मज लावि तू चरणीं ॥ (महाराजा) दास चिंतामणी हेचि मागतसे ॥१०॥ अहो येई तूं मोरया चरण (पाय) दाखवी नयनी (देह) कुरवंडी करुनि तुज ओवाळीन ॥११॥
खेळ्या
आतांचि बापा सावधान हिई लक्ष लावी गजानानीं रे ॥ कां रे तूं प्राण्या विषयीं गुंतलासी ॥ शरण जाई विघ्नेशीं रे ॥ अजून कं रे व्यर्थचि नाडिसी ॥ सोडवण करी देहासी रे ॥ आपुले ठायीं मीतूपण आणसी ॥ मग तूं दीनरूप होसी रे खेळ्या ॥१॥ कासया घेसी हातीं जपमाळा ॥ (बाप्पा) देह शुध्द नाहीं झाला रे ॥ वस्त्रें टाकूनिं वेष बदलिला ॥ काय चाड तुजला रे ॥ बाह्य दाखवूनी आपलें जना ॥ अंतर शुध्द नाहीं केलेरे ॥ व्यर्थचिदाखवुनी जन भुलविले ॥ आपुले हित नाही केले रें खेळ्या ॥२॥ कां रे तुज अज्ञान पडले ॥ हित देख आपुलें रे ॥ पुत्र कलत्र धन संपत्ति । तुझी तुला नव्हती रे ॥ असत्य वदुनी पापे भरसी ॥ बांधूनी नेती यम पाशीं रे ॥ म्हणोनी कांही ठेवा ठेवी करी ॥ भजे (महाराज) गणराज पायीं रे खेळ्या ॥३॥ देहाचा भरंवसा न धरी कांहीं ॥ नलिनीवर जळ पाही रे ॥ तैसें जीवित्व आहेच प्राण्या ॥ म्हणोनी सावधान होई रे ॥ आयुष्य भरवशाने नाडिलो बहुत त्याचेच काहि नव्ह्ते रे ॥ तयास झाल्या गर्भवास यातना ॥ दृढ भजे एकदंता रे खेळ्या ॥४॥ नवच मास कष्ट भोगुनि मग आले बाळपण रे ॥ दोन चार वर्षे तिही गेली ॥ मग आले प्रौढपण रें । आपापणा तो नाठवी तरुण ॥ वासना धरि विषयाची रे ॥ तरुणपण गेले वृध्दपण आले ॥ मग तुज आहे कोण रें खेळ्या ॥५॥ आयुष्य त्वां रे व्यर्थचि दवडिले ॥ कोण सोडवील तुजला रे ॥ येऊनि काळ घालतो फासा ॥ मग होशील बापुडा रे ॥ गर्भवासाची नसेल उरी ॥ तरी भजे मोरेश्वरी रे ॥ गजानना विनवी दास चिंतामणी ॥ लक्ष लावी चरणी रे खेळ्या ॥६॥
टीप - दुसऱ्या कडव्यास दुसऱ्यांदा म्हणवयाचे ’बाप्पा’ हे पालुपद आहे.
भोगविलास
माझ्या स्वामीचे भोगविलास रे ॥ चला जाऊ पाहू त्या मोरयास रे ॥ चारी दिवस चरणीं करुं वास रे ॥ दर्शन झालिया पातका होईल नाश रे माझ्या स्वामीचे ॥ध्र०॥१॥ रत्नजडित मुकुट शोभिवंत रे ॥ स्वामी माझा बैसला देउळांत रे ॥ मोरया गोसावी पूजा करीतो रे ॥ त्यांचे हृदयी नांदतो सतत रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥२॥ एके नारी ती पूजा घेऊनी हाती रे ॥ एके नारी आणिल्या पुष्प याती रे ॥ चंपक बकुले मोगरे मालती रे ॥ महाराजांची पूजा बांधिती रे ॥माझ्या स्वामीचे॥३॥ बावन चंदनाची शोभिवंत उटी रे ॥ नवरत्नांचा हार शोभे कंठी रे ॥ मृगनाभीचा टिळकू लल्लाटी रे ॥ गोरा सेंदूर झळकतो भ्रूकुटीं रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥४॥ जाई जुई आबया नागचाफे रे ॥ परिजातक कमळें शोभती घोप रे ॥ भक्त भ्रमर होउनी जाताती झोपी रे ॥ सदा आनंद मोरयाचे कृपे रें ॥ माझ्या स्वामीचे ॥ ५॥ भक्तजन द्वारें करावया जाती रे ॥ स्वामी माझा उभा तो देउळांत रे ॥ अमृतदृष्टी करुनी न्याहाळितो समस्त रे ॥ त्याचे कृपेनें भाग शीण जातो रे माझ्या स्वामीचे ॥६॥ भक्त भद्र त्यांची द्वारें करिती रे ॥ मोरया गोसावी दिंडी घेउन हाती रे ॥ भाग्यवंत तेथे हरीकीर्तन गाती रे ॥ सकळ जन तेथें लोटांगणी येती रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥७॥ तिन्ही द्वारें करुनि मुक्ताईस जाती रे ॥ मुक्ताबाई वंदोनिया महाद्वारा येती रे ॥ पंचतत्वांच्या आरत्या ओवाळिती रे ॥ त्याची तत्काळ प्रसन्न गणपती रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥८॥ ऐसा आनंद होतसे मोरेश्वरी रे ॥। मोरया गोसाव्यांचा खेळत असे घरी रे ॥ भक्तजनासी प्रसाद देतो झणी रे ॥ निजभक्ता देई परिपूर्ण परी रे ॥ माझ्या स्वामीचे ॥ ९॥
लिंबलोण
अहो स्वानंदपुरीचा अहो रहिवासी आला ॥ अहो आम्हासी भेटला मोरेश्वरीं ॥१॥ अहो मूर्ति गोजिरवाणी अहो सेंदूर साजिरी ॥ अहो सिंहासनावरी मिरवतसे ॥२॥ अहो कोटिकंदर्पांना ओवाळुनी टाका ॥ अहो सिध्दीच्या (बुध्दीच्या) नायका वरोनियां ॥३॥ अहो याच्या बिरुदाचा ॥ त्रैलोकि दणाणा ॥ अहो पतितपावन नाम गर्जे ॥४॥ अहो (माझ्या) वडिलांनी जोडी जोडी केली ह्या (चरणाची) पायाची ॥ अहो हीच हो आमुची कमधेनू ॥५॥ अहो याजवीण आम्हा अहो अन्य नसे कोणी ॥ अहो मच्छिया जीवन तैशापरी ॥६॥ अहो मोरया मझी लज्जा रक्षी । अहो सर्वही दीनानाथा ॥ अहो तुजवीण आम्हा कोण आहे ॥७॥ अहो महाद्वारी उभा कर जोडुनिया ॥ अहो भक्तिदान मोरया देई मज ॥८॥ अहो मोरया गोसाव्यांच्या वंशीचा किंकर ॥ मागे निरंतर हेंचि सुख ॥९॥
उध्दरिले जीव तुज येती हो शरण ॥ कष्टलीस (श्रमलीस) माते तू हो भक्ता कारण ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या मनाचे मोहन ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या जिवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥१॥ भाद्रपद मास आला भक्ता उल्लास जाहला ॥ कधीं तुज देखेन मी आपुले डोळां ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलो संसारीं ॥ यावें गजानन ॥ माते न लावावा उशिर यावें गजानन ॥२॥ दुष्ट भोग आहेत हो या हो प्रपंची ॥ सोडावी आतां मज तूं हो चुकवी यातायाती ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या मनाचे मोहन ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या जिवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥३॥ सत्यलोक टाकुनियां येथे रहिवास धरिला ॥ तूं हो कृपाळू (दयाळू) माउली थोर नवलाव केला ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलो संसारीं ॥ यावें गजानन ॥ माते न लावावा उशिर यावें गजानन ॥४॥ माझिया धावण्या माते धावे ग लवकरी ॥ कष्टलीस भारी ग माझी सांडी न करी ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या मनाचे मोहन ॥येई हो गजानन ॥ माझ्या जिवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥५॥ सोडवण माझी तूं हो येई ग मयुराई ॥ कैसा देह ठेवूं ग (मी) आतां करूं मी कांई ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलों संसारीं ॥ यावें गजानन ॥ माते न लावावा उशिर यावें गजानन॥६॥ जळावीण मीन जैसा भूमी ग तळ्मळी ॥ तैसा तुजवीण ग माझा देह हळाहळी ॥ येई हो गजानन माझ्या मनाचे मोहन ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या जिवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥७॥ ब्रह्मयाने ध्यान तुझे केले हो दृढता ॥ वर दिधला माते ग सृष्टि झाला करीता ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलों संसारीं ॥ यावे गजानन ॥ माते न लावावा उशिर ॥ यावें गजानन ॥८॥ शेषा भार बहुत झाला हो पृथ्वीचा ॥ कृपा (दया) केली माते ग भार झाला पुष्पांचा ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या मनाचे मोहन ॥ माझ्या जिवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥ येई हो गजानन ॥ ९ ॥ भाद्रपद मास आला द्वारें करिती हो नरनारी ॥ तूं हो कृपाळू (दयाळू) माऊली इच्छा देसी ग लवकरी ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलों संसारी ॥ यावें गजानन ॥ माते न लावावा उशिर ॥ यावें गजानन ॥१०॥ आतां एक म्हणे माझी विनंती ऐकावी ॥ म्हणतसे तुज भक्ति आपुली द्यावी ॥ येई हो गजानन माझ्या मनाचे मोहन ॥ येई हो गजानन ॥ माझ्या जीवाचे जिवलग ॥ येई हो गजानन ॥ ११ ॥ चिंतामणी दास रंक विनवी हो एकभावें ॥ कृपा (दया) करी माते ग माझ्या ह्रदयीं राहावें ॥ येई हो गजानन ॥ बहुत कष्टलों संसारीं ॥ यावें गजानन ॥ माते न लावावा उशिर ॥ यावें गजानन ॥ येई हो गजानन ॥ १२॥
कां बा रुसलासी कां बा न बोलसी ॥ निष्ठुर झालासी तूं कां बा मजसी ॥ तूं बा न बोलसी आतां काय करू ॥ बहुत श्रमलों कोणीकडे जाऊ ॥१॥ बहुत अपराध किती काय सांगू ॥ संख्या नाही बहुत अन्याया ॥ जरी धेनू टाकी वत्सलासी ॥ तेणें आस करावी कवणाची ॥२॥ ऐसी उपमा तुज काय सांगू किती ॥ व्यापक आहेसी तूं बा मंगलमूर्ती ॥ दुष्ट भोग आहेत प्रपंची ॥ सोडवी आतां मज चुकवी यातायाती ॥३॥ किती भोग भोगू मी येरझारा ॥ कृपा (दया) करी तू माझी बा लवकरी ॥ आता भोग हे किती म्या भोगावे ॥ विनंती करितो तुज ऐकभावे ॥४॥ मन (चित्त) वेधलें एका धरदारीं ॥ मोहापाश तोडावा लवकरी ॥ पुत्र कलत्र धन हें नलगेची ॥ जोडी द्यावी आपुल्या (चरणांची) पायांची ॥५॥ ऐसी करुणा तुज भाकितों दयाळा ॥ आस पुरवी तूं माझी एक वेळा ॥ आस तुझी बा लागली बहुत ॥ अंगीकार त्वां केला पूर्वीच ॥६॥ बहुत अन्याय क्षमा करी मज । कोप न धरी तूं विनवितो तुज ॥ तू जरी कोपलासी जावे कवणापाशी ॥ मायबाप सखा (स्वामी) माझा होसी ॥७॥ मोरया गोसावी जोडले (आम्हासी) भक्तांसी ॥ ते तूं एकरूप भासले मनासी ॥ विनवी दास म्हणे चिंतामणी तनुमन वेधले तुझ्या बा चरणीं ॥९॥
अतिकाळ झाला येथे ॥ मूळ पाठवी लवकरी ॥ प्राण माझा स्थिर नाही ॥ अहो आणिक एक नवल झाले ॥ विपरीत देखिले स्वपन ॥ निर्गुणरूप सदोदित ॥ मूर्ति देखिल (पाहिली) मनोमय ॥ विस्मित झाले मन माझे ॥ नोळखे भ्रांतीचा समावेश ॥ भेट देई वरदमूर्ति ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥१॥ पूर्व जन्म रे (जन्मीचे) संचित ॥ प्रारब्धाची कोण गती ॥ देव (मोरया) भेटला अवचित ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥ध्रु०॥ अहो आणिक एक नवल झाले ॥ सकळा देवांचे एकरूप ॥ मन माझे स्थिर नाही ॥ कोठे (पहावा) ओळखावा हा देव ॥ भ्रांतिरूप शरीर माझें ॥ विषय करिती चेतना ॥ मन माझे पांगुळ हो ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥२॥ अहो ऐसे देवा काय केले ॥ उदंड गाइले स्वपन ॥ प्रपंचाची कोण गती ॥ सूत्रधारी रे कवित्व करी ॥ नेणती बा कोणी देही ॥ वेगी (मूळ) पाठवी लवकरी ॥ मुळविण नये बापा ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥३॥ मोरया गोसावी अवधारी ॥ विनंती माझी परीस देवा ॥ सुख पावलो भक्तीचे ॥ भक्तीलागी कृपा करी ॥ ऐसे संचित पूर्वीचे ॥ निर्माण तूचि जाणा ॥ कृपा (दया) करावी लवकरी ॥ वेगीं मूळ पाठवावें ॥ अहो जय जय जय विघ्नराजा ॥४॥
बाळसंतोष (मोरया गोसाव्यांचा)
आम्हा एकदा मोरेश्वरा ॥ दान देई तू सत्वर ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ निरसी दुष्ट (दुस्तर) हा संसार ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१॥ प्रपंचि शिणलो बहुत देवा ॥ काही न घडे तुझी सेवा ॥ बाबा बाळसंतोष. ॥ ऐसा अपराधी मी देवा ॥ बाबा बाळसंतोष ॥२॥ ऐसा अपराधी मी तुझा जन्मोजन्मी ॥ नाही घडले रे स्मरण नामी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ नको कोप रें धरूं स्वामी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥३॥ तुजविण नाही देव दुजा ॥ हेचि सत्य रे गणराज ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ चुकवी भव रे मायापाश ॥ बाबा बाळसंतोष ॥४॥ भवसागर तरावया ॥ उपाय नाम हे मोरया ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ करी मज रे पूर्ण दया ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ ५ ॥ तुझे दयेवीण जन्म काय ॥ जैसा प्राण रे विण देह ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ माझा देह रे लावी सेवे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥६॥ जरी देवराया कृपा करिसी ॥ मग सार्थक जन्मासी बाबा बाळसंतोष ॥ नको चाळवू जीवासी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥७॥ माझे पदरीं नाही पूर्वसंचित ॥ पुरवी माझे रे मनोरथ ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ तुझे नाम रे दीननाथ ॥ बाबा बाळसंतोष ॥८॥ दीननाथ नाम हे सत्य करावें ॥ दीनरंक रे उद्धरावे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ आपुले प्रेम रे मज द्यावे ॥ बाबा बाळसंतोष ॥९॥ तुझे प्रेम जया लाधले ॥ ते हो संसार चुकले ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ त्यासी पुन्हां रे नाहीं येणें ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१०॥ मोरेश्वरा तूं माझें सर्व तप जाण ॥ न सोडी तुझे बा चरण ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ ऐसा निश्चय सत्य जाण ॥ बाबा बाळसंतोष ॥११॥ म्हणोनिया प्रेम द्यावें झडकरी ॥ दास मोरया विनंती करी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ दीनरंका रे (रंक दीनासी) उद्धरी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥१२॥ बाबा बाळसंतोष ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ बाबा बाळसंतोष ॥ दीनरंका रे (दीनरंकासी) उद्धरी ॥ बाबा बाळसंतोष ॥
अहो कलियुगामाजी एक ॥ मयूर क्षेत्र बा ठाव ॥ अहो मोरेश्वर दाता जाण ॥ दीनरंकेचा राव ॥ अहो एच्छिले फळ देतो आहे ॥ मोक्षपद ऊपाव ॥ १ ॥ माझ्या मोरयाचा (मोरोबाचा) धर्म जागो ॥ ध्रु. ॥ अहो चौऱ्यांशी बा लक्षगांव ॥ पंथ अवघड भारी ॥ अहो तितुकाही उल्लंघूनी ॥ वास केला मयूरपुरीं ॥ अहो चुकतील यातायाती ॥ तरतील भवसागरी ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ २ ॥ माझा मोक्षदाता तूंचि एक म्हणूनी शरण रिघालों ॥ अहो कलवृक्ष देखोनियां ॥ परम सुख पावलों ॥ अहो विश्रांती बा थोर झाली ॥ भक्तिदान लाधलों ॥ मा. मो ॥ ३ ॥ माझा देह हा पांगुळ हो ॥ बापा आलो तुझिया ठाया ॥ अहो कृपा (दया) दृष्टी पाही मज ॥ शरण तुझिया पायां ॥ अहो कृपाळू (दयाळू) बा तारी वेगीं ॥ भक्त (दीन) वत्सल देवराया ॥ माझ्या मो. धर्म जागो ॥ ४ ॥ अहो अनंत रुपें अनंत नामें ॥ तेथें वर्णावे (बोलावे) काय ॥ अहो योगियांचा निदिध्यास ॥ मोरया गोसावी ध्याये ॥ अहो युगानुयुगी जोडी झाली ॥ विघ्नहराचे (मोरेश्वराचे) पायी ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ याचे चरणी लक्ष लागो ॥ याची सेवा मज घडो ॥ याचे ध्यान हृदयीं राहो ॥ माझ्या मोरयाचा धर्म जागो ॥ ५ ॥
पूजा प्रांत आरंभिला ॥ विघ्नराज संतोषला ॥१॥ तुम्ही चलावे चलावे ॥ सिद्धि बुद्धि मंदिरासी ॥ ध्रु०॥ उद ऊदउनिया मंदिर ॥ लिहिले चित्रे हे सुंदर ॥ तु. च.॥२॥ रत्नजडित मंचकावरी ॥ शोभे भूपती सुंदरी ॥ तु. च. ॥३॥ वरी पासोडा क्षीरोदक ॥ शोभे अनुवार अनेक ॥ तु. च.॥४॥ लवुनिया रत्नदीप्ती ॥ सेवेलागी उभ्या शक्ती॥ तु. च.॥५॥ मुक्ताफळाचा चांदवा॥ वरी बांधिलासे बरवा ॥ तु. च. ॥ ६ ॥ सुगंध द्रव्यें सिध्दी हाती ॥ चरणा संवाहन लागे बुध्दी ॥ तु. च.॥ ७ ॥ सुगंध द्रव्य आणुनी ॥ तुज समर्पाया लगुनी ॥ तु. च. ॥८॥ पायघडीला लागी शेले ॥ त्यासी कस्तुरी परिमळ तु. च. ॥ ९ ॥ करुणा वचनी विनविले ॥ महाराज संतोषले. ॥ तु. च. ॥ १० ॥ येउनि मंदिरी पावले ॥ भक्त आज्ञा हे लाधले ॥ तु. च. ॥ ११ ॥ महाराज मंचकावरी ॥ बैसुनि सुखे निद्रा करी ॥ तुम्ही पहुडावें पहुडावें ॥ सुखें सुमन-शेजेवरी ॥ १२ ॥ सिध्दि बुध्दि चरण चुरी ॥ दिनासी तांबुल दिधला करी ॥ तुम्ही पहुडावें पहुडावें ॥ सुखें सुमन शेजेवरी ॥ १३ ॥ घेउन पदुका शिरी ॥ उभा नारायण द्वारी ॥ तुम्ही पहुडावें पहुडावें ॥ सुखें सुमन शेजेवरी ॥१४॥
आजि आनंद आनंद ॥ मज भेटला एकदंत ॥ ध्रु. ॥ धन्य दिवस सोनियाचा ॥ पाहु देव हा देवांचा ॥ आजि. ॥१॥ आनंद झालासे मही ॥ नाम जपा सकळही ॥ मोरया मोरया घोष करितां नासती क्लेश ॥आज.॥ ॥२॥ जन्मफेरे चुकावया ॥ नाम जपा रे मोरया ॥ भवसिंधु तरावया ॥ व्दारें जाऊं करावया ॥ आज. ॥३॥ महायात्रेचा आनंद ॥ मोरेश्वरीं ब्रह्मानंद ॥ टाळ घोषाच्या गजरें ॥ रंगी नाचूं बहु आदरें ॥ आज. ॥४॥ चिंतामणी मायबापे ॥ दाखविलें आपुले कृपें ॥ प्रतिमासीं दर्शन ॥ चुकवी जन्म मरण ॥ आज आनंद आनंद ॥ मज भेटला ॥५॥
आजि एक धन्य दिवस झाला हो माये ॥ गजाननरूप दृष्टी भासत आहे ॥१॥ अहो न गमे नगमे माझ्या मोरयाविण ॥ अहो गजानन मायबाप आम्हा जोडला ॥ मोरया गोसावी योगी चरणीं विनटला ॥ अहो न गमे न गमे मझ्या मोरयाविण ॥ अहो एक एक क्षण (पळ) जाई युगासमान ॥ न गमे न गमे माझ्या मोरयाविण ॥२॥
निर्गुण गुणवंता तू विध्नहरा ॥ भक्त तारावया कृपासागरा ॥ अभय वरद हस्त तू परशुधरा ॥ भवसिंधुतारक तू करूणाकरा ॥ जयदेव जयदेव गणपति वेल्हाळा ॥ आरती (भवार्ती) ओवाळू तव चरणकमळा ॥ जयदेव ॥१॥ ॥ध्रु०॥ सिंहासन कुसरी मिरवति ठसे । तेज महा कोटि भानु प्रकाशे ॥ तयावरी सुकुमार गणराज (महाराज) बैसे ॥ ब्रह्मादिक स्तविताती मुनिजन संतोषे ॥जयदेव०॥ कनक मंडपावरि कलश शोभती ॥ हिरेजडित रत्नक्रीडा फाकती ॥ ध्वजा पताका वरि मिरवती ॥ अकळे नकळसी कवणा हा मंगलमूर्ती ॥ जयदेव०॥ षोडशविधि पूजा झाली गणपाळा ॥ नरसुगण गंधर्व आनंद सकळा ॥ सिध्दि बुध्दि सहित होतसे सोहळा ॥ लिंबलोण करी उमावेल्हाळा ॥जयदेव०॥४॥ अष्टभावे आरती आनंदमूर्ती ॥ निजबोधे ओवाळू कल्याणकीर्ती ॥ मोरया गोसावी करीतो विनंति ॥ शरणागता तारि तू मंगलमूर्ती ॥ जयदेव०॥५॥
(मोठया धुपार्तीचे वेळीं वरील आरती म्हणावयाची असते)
(या आरतीचे वेळी श्रीमहाराज यांनी पंचारती ओवाळावयाची असते)
झाली पूजा उजळू आरती ॥ भक्तिभावें पूजा करु विघ्नेशी ॥ पूजेचा आरंभ करितो कुसरी ॥ कैसी पूजा तुझी न कळे अंतरी ॥ १ ॥ जयदेब जयदेव जय (श्री) मंगलमूर्ती ॥ भक्तिभावे तुझे चरण ह्रदयी ॥ जयदेव ॥ध्रु०॥ उजळिले दीप मनोमानसी ॥ सुखे निद्रा (मोरया) करी तू मंगलमूर्ती ॥ पूर्व पुण्य माया रचिली कुसरी ॥ भक्तिभावें तुज धरिले अंतरी ॥ जयदेव०॥ २ ॥ प्रपंचाची गती न कळे लौकिकी ॥ किती भोग भोगू विपरीत ध्याती ॥ म्हणुनी तुज शरण येतो (आलों) प्रतिमासी ॥ ऐसा भक्तिभाव निरोपी तुजसी ॥ जयदेव० ॥ ३ ॥ समर्थासी बोलणे नकळे मतीसी ॥ ऐसा सदोदित देखिला भक्तिसी ॥ मोरया गोसावी म्हणे तुजसी ॥ टाकिले वनवासी कणवाचे व्दारी ॥ जयदेव०॥ ४ ॥ अर्चन करूनि तुम्हा केली आरती ॥ सुखे निद्रा (मोरया) करी तू मंगलमूर्ती ॥ जयदेव जयदेव जय (श्री) मंगलमूर्ती ॥ भक्तिभावें तुझे चरण ह्रदयी ॥ जयदेव जयदेव ॥५॥
